Κοινωνικός αυτοματισμός ...μεταξύ Youtube και Σοκοφρέτας

Οι σχέσεις ανάμεσα στις κόρες μου (σχεδόν 4 και 8 χρονών αντίστοιχα) είναι εγχειρίδιο πολιτικής επικοινωνίας, τώρα που λόγω εγκλεισμού τις βλέπω καθημερινά μαζί. Βλέπω να εξελίσσονται όλα τα πολιτικά θέματα μεταξύ τους.

Σήμερα η μικρή, η Αριάδνη, ανάλυψε την τεχνική της δημόσιας διαμαρτυρίας. Μετά από λίγο, η μεγάλη, η Έλλη, ζήλεψε και άρχισε να τη χρησιμοποιεί και αυτή.

Σε κάποιο σημείο όμως, η διαμαρτυρία της μίας άρχισε να ακυρώνει τη διαμαρτυρία της άλλης, οπότε στράφηκαν η μία ενάντια στην άλλη και με άφησαν εμένα ήσυχο!

Στην κοινωνιολογία αυτό ονομάζεται "κοινωνικός αυτοματισμός" και είναι ένα από τα φαινόμενα που εκμεταλλεύονται οι ομάδες εξουσίας για να διοχετεύονται αλλού οι διαμαρτυρίες και να μην κινδυνεύουν οι ίδιες από αυτές.

Τώρα τα πραγματικά γεγονότα (για να γελάσουμε και λίγο):

Η μικρή ήθελε να δει τραγούδια στο youtube (όμως έχουμε απαγόρευση οθονών μέχρι το μεσημέρι). Για αυτό ξεκίνησε να λέει ασταμάτητα "θέλω τραγούδι, θέλω τραγούδι".

Η μεγάλη, επειδή είδε ότι οι γονείς της ενοχλούμαστε (προσπαθούμε να δουλέψουμε από το σπίτι), άρχισε και αυτή να λέει "θέλω γκοφρέτα" (γιατί έχουμε μερικές στο ψυγείο - λάθος μας... το παραδέχομαι).

Όμως, σε κάποια φάση η διαμαρτυρία της μεγάλης ενόχλησε τη μικρή, επειδή είδε ότι δεν "ακουγόταν" η ίδια όσο ήθελε.

Οπότε η μικρή πήγε και της έδωσε μια μπουνιά!

Η καημένη η μεγάλη υπεραγαπάει τη μικρή και για αυτό... τρώει αρκετό ξύλο καθημερινά από τον μικρό επαναστάτη...