Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Ιανουάριος, 2016

Για να κλείνουμε με το θέμα της Οικονομίας: Ένα συν Ένα, ΔΕΝ κάνει ΔΥΟ.

Εικόνα
Στην οικονομία, αγαπητά μου παιδιά, 1 + 1 ΔΕΝ κάνει 2. Όσο λοιπόν κάνετε βαθυστόχαστες αναλύσεις με "κουκιά" και με "λεφτά που κάποιος έβγαλε και κάποιος άλλος όχι" απλά αποδεικνύετε ότι δεν έχετε ιδέα για το πώς δουλεύει το χρηματοπιστωτικό σύστημα. ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ σημαίνει ΠΙΣΤΩΣΗ, δηλαδή ΠΙΣΤΗ, δηλαδή συνεργασίες και συμφωνίες. Συνεργασία και συμφωνία είναι το δάνειο (η πίστωση), συνεργασία και συμφωνία είναι η χρηματοδότηση. Στη συνεργασία, όπως και στην Οικονομία, ο σκοπός είναι πάντα το 1+1 να κάνει 10 (ΔΕΚΑ). Και πολλές φορές επειδή δεν τα βρίσκουν οι μονάδες αναμεταξύ τους, το 1+1 κάνει τελικά 0 ή και -5 (αποτυχημένες συνεργασίες, αποτυχίες, χρεωκοπίες, χρέος). Κατανοητό; Αντίθετα, κακή συνεργασία, κακή πίστη, κακή πίστωση, όλα αυτά σημαίνουν κακή οικονομία. Να τα μεταφράσω τα παραπάνω; Απάτη, καταστροφή του άλλου για προσωπικό όφελος, πάτημα επί πτωμάτων, ανυπαρξία δικαιοσύνης ή διεφθαρμένη δικαιοσύνη κλπ. Αυτά είναι η βάση της κακής οικονομίας, όχι

Πεθαίνει ο Καπιταλισμός; (Άρθρο του Robert Misik, Αυστριακού πολιτικού αναλυτή και συγγραφέα)

Εικόνα
Το αδιέξοδο όπου έχουν φτάσει παγκοσμίως ο Καπιταλισμός και ο Νεοφιλευθερισμός και νέες ιδέες διεξόδου από την Κρίση Μετάφραση - επιμέλεια: Λουκάς Καβακόπουλος ( πρωτότυπο κείμενο ) Το ότι ο δυτικός καπιταλισμός βρίσκεται σε σοβαρή κρίση είναι πλέον τόσο γνωστό που έχει γίνει σχεδόν κλισέ. Το 2008 το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα βρισκόταν στα πρόθυρα της κατάρρευσης, και τα μέτρα διάσωσης που έλαβαν εν μέσω πανικού οι κυβερνήσεις, θα επιβαρύνουν τις οικονομίες τους για πολλά ακόμη χρόνια. Οι οικονομολόγοι και αναλυτές του νεο-συντηρητικού, οικονομικά φιλελεύθερου πλαισίου, δεν έχουν τίποτα να προσθέσουν στην κατανόησή μας για το θέμα. Τα μοντέλα τους δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς ένα σύστημα που βασίζεται στις "δραστηριότητες μιας απορυθμισμένης αγοράς" μπορεί να μπει σε κρίση. Ούτε γιατί δεν μπορεί να ξαναβρεί το δρόμο του προς την ευημερία, ενώ, όπως προτείνουν, τα κράτη όντως καταργούνται σταδιακά και οι δυνάμεις της αγοράς απελευθερώνονται.