ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ, στην «ΚΡΙΣΗ»...
...με πολύ απλά λόγια: Κάποιοι μεγαλομέτοχοι τραπεζών έδιναν τεράστια δάνεια στον εαυτό τους (δηλαδή σε ανώνυμες εταιρείες -Α.Ε.- που ανήκαν στους ίδιους). Τα δάνεια αυτά, οι Α.Ε. απλά τα "έτρωγαν" (δηλαδή τα έβαζαν στην τσέπη οι μεταλομέτοχοί τους, δηλαδή αυτοί που ...έδιναν τα δάνεια) και αργά ή γρήγορα δεν τα αποπλήρωναν (ως Α.Ε. όμως, οι μέτοχοι τους δεν είχαν ...ευθύνη!) Οι τράπεζες έβγαζαν «ζημίες» εξαιτίας των δανείων και αυτές τις ζημίες τις πλήρωνε το κράτος (με τα περίφημα «πακέτα διάσωσης»). Τα πακέτα διάσωσης τα αντλούν πάντα από το δημόσιο, δηλαδή από εσένα και εμένα και -κυρίως- από τα διάφορα ταμεία. Έτσι το Δημόσιο άρχισε να χρειάζεται περισσότερα χρήματα για να καλύψει τα προβλήματα των τραπεζών και για να πληρώσει όλους εκείνους που χρωστάει, και έτσι άρχισε να βάζει περισσότερους φόρους, οδηγώντας τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στο κλείσιμο. Όλο αυτό το παράλογο πράγμα το είδαν πολλοί επιτήδειοι (λαμόγια) και διαπίστωναν ότι όχι μόνο κανένα...