Αναρτήσεις

ΒΑΡΒΑΡΟΙ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΕΙΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΕΝΟΣ ΒΑΡΒΑΡΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Άρθρο που γράφτηκε το 2000 από τον Λουκά Καβακόπουλο για το περιοδικό Strange Για πρώτη φορά στην Ιστορία, σε ολόκληρο τον πλανήτη υπάρχει μονάχα ένας, κυρίαρχος και παντοδύναμος «Πολιτισμός». Ένας Πολιτισμός χωρίς καμιά ανθρώπινη αξία, ο οποίος βασίζεται, παντού, σε πανομοιότυπες αξίες: στην παντοδυναμία του χρήματος, στην εκμετάλλευση του ανθρώπου από άνθρωπο, στο χειρισμό και στη διαμόρφωση της ανθρώπινης αντίληψης, έτσι ώστε το άτομο να είναι «λειτουργικό και χρήσιμο κομμάτι της παραγωγής», στην αντιμετώπιση του ανθρώπου ως αριθμό κάποιας στατιστικής, στο κυνήγι της Δύναμης, στην καταστροφική ικανότητα των στρατών και των υπερ-όπλων. Υποτίθεται ότι η έννοια «Πολιτισμός» υπονοεί τη συνεργασία των ανθρώπων για την επίτευξη της καλύτερης διαβίωσης όλων. Τι είδους λοιπόν Πολιτισμός είναι ο σημερινός, κυρίες και κύριοι, που εντελώς αντίθετα, στρέφεται εναντίον όλων μας; Κάποιοι ισχυρίζονται ότι είναι η «εξέλιξη» των μεγάλων πολιτισμών του παρελθόντος. Κι όμως, κανένα στοιχείο δεν δείχνε
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

"Το Μυστήριο της Ανομίας" και το Matrix

Εικόνα
  Mια από τις κεντρικότερες πηγές έμπνευσης του "The Matrix" (εκτός από το "σπήλαιο του Πλάτωνα") είναι η επιστολή "προς Θεσσαλονικείς" του Απόστολου Παύλου. Ο Απόστολος Παύλος, στην επιστολή αυτή, αναφέρει: "Ο εχθρός και αντίπαλος του Θεού και της Αληθείας, θα εξυψώνει τον εαυτό του και θα τον θέτει πάνω από κάθε άλλον Θεό ή λατρεία, ώστε να κάθεται στο ναό του Θεού, αποδεικνύοντας ότι μόνο αυτός είναι Θεός. Δεν θυμόσαστε ότι σας τα έλεγα όταν ήμουν μαζί σας; Και γνωρίζετε τι είναι εκείνο που τον ελέγχει, μέχρι να αποκαλυφθεί όταν θα έρθει ο καιρός του. Είναι το μυστήριο της ανομίας που ενεργεί, μέχρι να φύγει ο κάτοχος του από τη μέση". (δική μου μετάφραση*) Με άλλα λόγια, ο Απ. Παύλος λέει ότι "κάποιος" ελέγχει έναν μηχανισμό (που ονομάζει "μυστήριο της ανομίας") προφανώς παραχάραξης της αλήθειας, ο οποίος επιτρέπει εκείνον που τον ελέγχει (το μηχανισμό) να μπορεί να ορίζει τα θεολογικά (και τα φιλοσοφικά) θέματα, και να πα
1 σχόλιο
Διαβάστε περισσότερα

Ο πραγματικός ιδιοκτήτης του ονόματός μου

Οι δύο παππούδες μου είχαν παρόμοιο όνομα: Νικόλαος και Νικήτας. Είμαι ο μοναδικός γιός των γονιών μου, του Δημοσθένη Καβακόπουλου και της Χρυσής Καρανίκα (έχω και μια αδελφή, τη Θεοπίστη), άρα θα ήταν πολύ εύκολο να με ονομάσουν κάπως έτσι, Νικήτα ή Νικόλαο. Παρόλα αυτά, διάλεξαν να μου δώσουν το όνομα του θείου μου, του Λουκά Καβακόπουλου, που χάθηκε στη γερμανική κατοχή.  Ο Λουκάς Καβακόπουλος ήταν ο μεγαλύτερος γιός μιας οικογένειας προσφύγων που έφτασαν στην περιοχή της παλιάς Πέλλας από την Τουρκία. Ίσως να ήρθαν με την ανταλλαγή πληθυσμών το 1922-23, μπορεί όμως να ήρθαν και παλιότερα. Αν ήρθαν το 1922, ο Λουκάς πρέπει να ήταν ήδη μωρό τότε. Πριν μιλήσω για τον Λουκά, οφείλω να καταγράψω μερικά πράγματα για την οικογένειά του. Η μάνα του, η γιαγιά Θεοχτή, είχε ήδη χάσει τον άνδρα της Νικήτα πριν την κατοχή, λογικά κάπου ανάμεσα στο 1934 και στο 1939, και από ότι έχω ακούσει, έγινε έτσι χήρα για δεύτερη (τουλάχιστον) φορά, καθώς στο παρελθόν είχε ξαναπαντρευτεί, ίσως και παραπάνω
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Αναρχοκαπιταλισμός: Το τέλος των Κρατών και η παντοκρατορία των Ισχυρών

(Άρθρο του Λουκά Καβακόπουλου που γράφτηκε το 2011 στο περιοδικό Hellenic Nexus) Από τότε που ξεκίνησε η ελληνική Κρίση πριν από μερικά χρόνια, το πρόβλημα του Δημοσίου έγινε η πιο συνηθισμένη συζήτηση όλων μας. Η ανικανότητά του, η διαφθορά του, ο νεποτισμός και το βόλεμα σ’ αυτό των ψηφοφόρων τού κάθε πολιτικάντη, το κόστος όλων αυτών για την ελληνική οικονομία...  Όμως ακόμη και ο πιο σκληροπυρηνικός εχθρός του Δημοσίου πρέπει να έχει συνειδητοποιήσει μέχρι σήμερα ότι αυτή η τάση δεν είναι μόνο ένα κοινό και δίκαιο αίσθημα των απηυδισμένων Ελλήνων, αλλά προωθείται και από κέντρα που δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τη λύση των δημοσιονομικών προβλημάτων μας, αλλά χρησιμοποιούν την άσχημη κατάσταση της χώρας μας για να προωθήσουν μια διαφορετικού τύπου ατζέντα.  Αυτά τα κέντρα δεν έχουν για μοναδικό τους σκοπό το κέρδος. Ανάμεσα σε όλους εκείνους που προσπαθούν να καρπωθούν κομμάτια της περιουσίας του Δημοσίου και να μας μετατρέψουν σε μια πηγή φτηνών και εξαθλιωμένων εργατών
1 σχόλιο
Διαβάστε περισσότερα

Κοινωνικός αυτοματισμός ...μεταξύ Youtube και Σοκοφρέτας

Οι σχέσεις ανάμεσα στις κόρες μου (σχεδόν 4 και 8 χρονών αντίστοιχα) είναι εγχειρίδιο πολιτικής επικοινωνίας, τώρα που λόγω εγκλεισμού τις βλέπω καθημερινά μαζί. Βλέπω να εξελίσσονται όλα τα πολιτικά θέματα μεταξύ τους. Σήμερα η μικρή, η Αριάδνη, ανάλυψε την τεχνική της δημόσιας διαμαρτυρίας. Μετά από λίγο, η μεγάλη, η Έλλη, ζήλεψε και άρχισε να τη χρησιμοποιεί και αυτή. Σε κάποιο σημείο όμως, η διαμαρτυρία της μίας άρχισε να ακυρώνει τη διαμαρτυρία της άλλης, οπότε στράφηκαν η μία ενάντια στην άλλη και με άφησαν εμένα ήσυχο! Στην κοινωνιολογία αυτό ονομάζεται "κοινωνικός αυτοματισμός" και είναι ένα από τα φαινόμενα που εκμεταλλεύονται οι ομάδες εξουσίας για να διοχετεύονται αλλού οι διαμαρτυρίες και να μην κινδυνεύουν οι ίδιες από αυτές. Τώρα τα πραγματικά γεγονότα (για να γελάσουμε και λίγο): Η μικρή ήθελε να δει τραγούδια στο youtube (όμως έχουμε απαγόρευση οθονών μέχρι το μεσημέρι). Για αυτό ξεκίνησε να λέει ασταμάτητα "θέλω τραγούδι, θέλω τραγούδι". Η μεγάλη, ε
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Μπαμπά, πώς προφητεύουν οι προφήτες και πώς οι συγγραφείς;

Πολλοί απορούν πώς γίνεται 1, 10, 20 χρόνια πριν, να υπάρχουν συγγραφείς που πρόβλεψαν πράγματα που συμβαίνουν σήμερα... Λόγω εμπειρίας και ενασχόλησης με ακριβώς αυτό το αντικείμενο, μπορώ να δώσω μια απάντηση, δυστυχώς ορθολογική και όχι με έστω και μια μικρή δόση υπερφυσικού... Με δύο σκέλη: 1) Καθημερινά γράφονται χιλιάδες πράγματα, ειδικά από τους συγγραφείς που είναι οι δουλειά τους. Όπως και οι χαρτορίχτες του παρελθόντος, λένε τόσα πολλά, προβλέπουν τόσα πολλά, που δεν μπορεί, σε κάτι θα πέσουν μέσα. Και εκεί αναλαμβάνει η λεγόμενη "επιλεκτική προσοχή", μέσω της οποίας θυμόμαστε μόνο τα ενδιαφέροντα και όλα τα άλλα τα ξεχνάμε. 2) Η δουλειά των συγγραφέων, είναι ακριβώς αυτή - να "προβλέπουν" και να "υποθέτουν". Οι συγγραφείς ΔΕΝ είναι δημοσιογράφοι και δεν ενδιαφέρονται για την "αλήθεια" με την έννοια της δημοσιογραφίας, αλλά για την "πιθανότητα" με την έννοια της "φαντασίας". Για αυτό και οι συγγρα
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

Θεαγένειο

Εικόνα
  Μια ημέρα πριν 15 περίπου χρόνια συνόδευα τη μητέρα μου στην πολλοστή της χημειοθεραπεία στο Θεαγένειο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο. Την ώρα που περιμέναμε στο ασανσέρ για να ανεβούμε σε εκείνον τον 7ο όροφο που εύχομαι ελάχιστοι από εμάς να γνωρίσουν -αν και έχει υπέροχη θέα- δύο γριές κυρίες μπροστά μας άρχισαν να σπρώχνουν η μία την άλλη για να μπούνε πρώτες στον ανελκυστήρα, αδιαφορώντας για το αν οι υπόλοιποι θα έμεναν απέξω. Έπιασα τον εαυτό μου να τις κοιτάζει αηδιασμένος. Και μέσα μου άρχισε να μιλάει η “σκιά”. Όχι μια οποιαδήποτε σκιά, αλλά εκείνη που ελπίζουμε ότι δεν είναι μόνο στη δική μας ψυχή, μα τρομάζουμε επίσης όταν αναλογιστούμε ότι είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται στις ψυχές όλων των άλλων. Αυτή η σκιά, αναρωτιόταν φωναχτά μέσα στο κεφάλι μου. Αναρωτιόταν ποια είναι η αξία της προσπάθειας που κάνουν τόσοι γιατροί και τόσοι επαγγελματίες για να σώσουν τέτοια αγενή ανθρώπινα πλάσματα. Η ίδια σκιά άρχισε επίσης να πλέκει το εγκώμιο των ναζί και τω
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα